De pianist Maurice van Schoonhoven geeft op vrijdag 12 maart om 20.15 uur een pianorecital in ’t Mosterdzaadje. Op het programma staan Beethoven, Ravel, Bach, Schubert, Barber en vijf études van verschillende componisten.

Deze zeer talentvolle jonge pianist doet regelmatig mee aan concoursen. Een uitdaging om je te meten met andere grote talenten. Zo wist Maurice al heel wat prijzen in de wacht te slepen. Dit programma is zijn auditie voor het Elisabeth Concours. Hij opent het concert met de sonate “Das Lebenwohl” (Les Adieux) van Beethoven. Dit werk werd opgedragen aan zijn beschermheer en vriend Aartshertog Rudolf van Habsburg. Deze moest vanwege de Franse bezetting gedwongen vertrekken. Het eerste deel staat dan ook in het teken van het afscheid. Het tweede deel verklankt de afwezigheid. Een treurig ijsberend lopen door de kamer. Innige vreugde in het derde deel bij de terugkeer van de hertog.

Dan volgen vijf études geschreven door verschillende componisten en ondanks dat ze verschillend van karakter zijn toch bij elkaar passen. Een donkere van Chopin, een hartstochtelijke van Scriabin, een overrompelende van Liszt, een dromerige Debussy en een trance-achtige van Ligeti.

De Franse componist Ravel wist als geen ander via het notenbeeld zijn visioenen te concretiseren. In Miroirs, spiegelbeelden, die over zijn eigen gevoelens gaan, verklankt hij treurige vogels, een bootje op zee en het ochtendlied van de nar.

Na de pauze een zonnige en stralende Prelude en Fuga van Bach in Cis groot.

Maurice vervolgt met de sonate in A-groot van Schubert. Dit prachtige stuk kreeg voor Maurice een extra betekenis toen hij deze sonate in de Masterclass van de meesterpianiste Maria João Pires hoorde spelen door een jonge blinde pianiste. De ontroering die hij toen voelde blijft voor hem hieraan verbonden. Tot slot de Barber sonate, in 1950 gecomponeerd voor Horowitz in opdracht van de Amerikaanse Bond van Componisten. Het stuk bestaat uit vier delen met als laatste een gigantische fuga die één en al climax is. Als het lijkt tot een einde te komen komt er nóg een uitbundiger slot boven op. Van deze uitvoering van Horowitz is een plaatopname gemaakt. Maurice had deze sonate al drie jaar eerder op zijn programma en doordat hij van zijn leraar Bernd Brackman heeft geleerd dat je steeds opnieuw en op een andere manier naar de muziek moet kijken, blijft het voor hemzelf en voor anderen altijd levend.

»» Klik hier voor foto’s van dit optreden ««