Bariton door Joost van Tongeren en pianiste Emily
Krijgsman brengen op vrijdag 25 september om 20.15 uur
een liederenrecital met als titel Ernst und Freude.
Met voor de pauze de wonderschone Vier Ernste Gesänge
van Brahms en een selectie romantische liederen van
Schubert.
Joost van Tongeren timmert met zijn warme stem flink
aan de weg en is momenteel veel gevraagd als solist
bij koren en oratoria. In juni nam hij deel aan het
Oerol Festival in Terschelling. In t Mosterdzaadje
oogst hij alom lof voor zijn stem én programmakeuzes.
Dit keer zet hij de ernstige liederen, gebaseerd op
Maarten Luthers vertaling van de bijbel die gedachten
over de dood representeren, tegenover het licht dat
Schubert over de liefde en de natuur laat schijnen.
Brahms schreef de Vier Ernste Gesänge naar aanleiding
van Clara Schumann die door een beroerte was getroffen.
Zijn leven lang had hij haar, de vrouw van Robert
Schumann lief gehad. Brahms was al tien jaar daarvoor
gestopt met liederen schrijven, maar deze gebeurtenis
moest verwerkt in muziek. Niet met de bedoeling om ze
uit te laten voeren, Brahms vond ze veel te persoonlijk.
In deze liederen is in stijl en vorm niets meer terug
te vinden van zijn voorgaande liederen. Hij koos voor
een vrije vorm en zeer dramatische elementen. Zo richt
het eerste lied zich op de vergankelijkheid van het leven
en eindigt met de vraag Wie weet of de ziel wel opwaarts
rijst?
Het tweede lied beziet al het slechte in de wereld en
concludeert dat wie nog niet geboren is, eigenlijk het
best af is: Hem zal geen kwaad raken.
Het derde lied transformeert de Bittere Dood in de Goede
Dood. De dood bevrijdt van het lijden.
Het vierde lied is een ode en loflied aan de liefde.
Na de pauze vergeten we de Waarom zijn Wij Op Aarde
vraag en laten we ons meenemen door
overtuigend-romantische-naïviteit. Het is
bewonderenswaardig te noemen hoe Schubert zich kon
laten meevoeren door zijn sentimenten voor de natuur
en de Vreugden des Levens. Schubert, die zelf bepaalt
geen leven leed zonder downs en met weinig ups Een
mooi contrast: Brahms analyseert moeite, pijn en leed;
Schubert lijkt zich er in zijn muziek van af te keren
en verluchtigd daarmee het bestaan.
Leve de Vreugde, de Natuur, de Liefde....het Leven.
Emily Krijgsman-Fehr is Canadese die in 1989 op het
Conservatorium van Waterloo de Golden Medal in Music
ontving. Zij kreeg zelf een positie binnen het
conservatorium maar ging voor verdere studie naar de
V.S. In 2002 studeerde zij af in Minnesota voor
begeleiding en coaching. Door haar huwelijk met een
Nederlander woont en werkt zij nu hier. Zij is vaste
begeleidster van twee koren, heeft een lespraktijk en
werkt samen met zangers.
»» Klik hier voor fotos van dit optreden ««
|