Van de Haarlemse kunstschilder Leo van Velzen hangen in de maand april werken in
t Mosterdzaadje. Behalve beeldend kunstenaar is Leo van Velzen ook publicist,
economist en onderzoeker. In de zeventiger jaren verdiepte hij zich in de
problematiek van de gastarbeiders, hetgeen later resulteerde in onderzoek
voor Stichting Multinationaal. Sinds 1990 heeft hij een eigen onderzoek en
adviesbureau MEO. Hij laat door het reizen naar Turkije en Spanje in zijn
schilderen inspireren. Hij maakte een groot aantal abstracte landschapsschilderijen
die in het kader van 50 jaar Haarlemse Turken en 400 Jaar Nederlands-Turkse
samenwerking, momenteel geëxposeerd worden in de kloostergangen,
de Philharmonie en De Waag.
Een filosofische Leo van Velzen over zijn schilderen:
Schilderen is het balanceren op uitersten. Het gevecht tegenover het
loslaten, de emotie en het gevoel tegen de rede. In concerto is het de
kleur, de beweging, de pure expressie die het opneemt tegen de vorm, die
van zijn kant het gevoel tracht te vangen in een structuur.
Maar het is ook het bewuste dat ik beoog, tegenover het onbewuste wat
vaak tevoorschijn komt. Dit balanceren is een houding die ik aanneem en
die ik zo lang mogelijk volhoud. Want natuurlijk, het compromis, of de
synthese komt er altijd, is zelfs onafwendbaar: kleur kan niet zonder
vorm, beweging niet zonder beeld, expressie niet zonder idee, gevoel
niet zonder rede. Het bewuste niet zonder hetgeen aan het schilderij
toevalt.
Van belang is de houding: n beweging van de hand... n kriebel in de
ziel, totdat het schilderij zijn eigen verhaal vertelt en inzicht en
communicatie ontstaat.
Het schilderij is het resultaat..., het antwoord..., het inzicht...,
de communicatie..., de twijfel......, in ieder geval is het iets dat
ik koester vanaf het moment dat het een eigen leven leidt.
|