De Haarlemse Cor van der Duin was van huis uit diepdruk etser, maar toen het
echte handwerk in dit vak verdween, werd hij docent handvaardigheid en tekenen.
Hij heeft daar nooit spijt van gehad. In 2009 overlijdt Cor en zijn vrouw
organiseert nu de maand december een soort van overzichtstentoonstelling van
zijn werk in t Mosterdzaadje.
Over zijn werk zei hij zelf:
Het omzetten van geluid in beeld gaat eigenlijk vanzelf. Voorwaarde is dat
mijn hoofd leeg is. Muziek en beeld hebben allebei te maken met ritme en beweging.
Agressieve muziek is heel anders van kleur dan warme muziek. Tijdens het
luisteren maak ik snelle schetsen en af en toe aantekeningen. Meestal roept
muziek figuratieve beelden bij mij op zoals orgelpijpen, spelende handen of de
knop van een cello. Later abstraheer ik die dan. De structuur in mijn composities
is vrij ingewikkeld, maar wel logisch van opbouw.
Het is een uitdaging om de gevoelens die muziek bij mij teweeg brengen, in vorm
en kleur om te zetten. Het steeds balanceren tussen realiteit en abstractie, en
door vereenvoudiging en weglaten de essentie te bereiken, is voor mij een
voortdurende bezigheid. Soms resulteert dat in een samenvloeien van mens en
instrument, dan weer in geabstraheerde en gestileerde vormen die een fuga
verbeelden.
Zijn laatste laatste expositie Klankkleuren van Passie: de Matthäus-Passion
in Beeld, was in de Grote kerk te Naarden. Cor van der Duin exposeerde regelmatig in
t Mosterdzaadje. Hij liet zich er graag inspireren.
|